Ένας φιλήσυχος μανάβης, μετά την παρότρυνση της γυναίκας του, αποφασίζει να χρησιμοποιήσει τις χρυσές λίρες που είχε κρύψει στο υπόγειο ο μακαρίτης συνεταίρος του. Ένας δάσκαλος του ανακοινώνει ότι κατάγεται από φράγκους ευγενείς και ότι κληρονομεί το δουκάτο των Αθηνών. Ο μανάβης μετακομίζει σε έναν πύργο, και ενώ ξεκινά να ζει μια ζωή χλιδής, νοσταλγεί την παλιά απλή ζωή του. Η κόρη του είναι ερωτευμένη με τον γιο ενός πολιτικού αριστοκρατικής καταγωγής, δυσκολεύεται όμως να συμβιβαστεί με το λαϊκό παρελθόν του πατέρα της. Η παρέμβαση ενός φίλου και συνάδελφου του πατέρα της, θα βοηθήσει στο να μπουν τα πράγματα στη θέση τους. | 1952 ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ Γιώργος Ασημακόπουλος, Νίκος Τσιφόρος ΣΕΝΑΡΙΟ Γιώργος Ασημακόπουλος, Νίκος Τσιφόρος ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ Πέτρος Κυριακός, Μίμης Φωτόπουλος ΠΑΙΖΟΥΝ ΑΚΟΜΑΓιώργος Καμπανέλλης, Αλέκος Αναστασιάδης, Κώστας Χατζηχρήστος, Ντίνος Ηλιόπουλος, Σμάρω Στεφανίδου, Νανά Παπαδοπούλου, Καίτη Γαρυφαλάκη, Σμαρούλα Γιούλη |
– Είδες σπιταρώνα, Σωτήρη; – Χωρίς πιλότο χάνεσαι… – Δεν έχεις έρθει από δω; – Εγώ κάνω όλο ακτοπλοΐα. Κουζίνα… – Εδώ, που λες Σωτήρη, είναι… Πώς το λέμε, δάσκαλε; (- Η γαλαρία των προγόνων, κύριε Δουκα.) – Οι πρόγονοί μας, Σωτήρη. Κατάλαβες; – Κατάλαβα. Αναντάμ παπαντάμ. – Όλο ενδοξότητες. Αύγουστος… Πώς τον λεν’ τον άλλο, δάσκαλε; – Σεπτέμβρης. – Σκάσε, ρε. Για καζαμία το πήρες; |
Δείτε το